ဗမာဒီမိုအခ်ိဳ႕ကို အတုယူၾကစို႔လို႔ ေခ်ာင္းဆုံတံတားအေရး အမည္သတ္မွတ္မွု ေထာက္ခံမဲေပးၾကတဲ့ NLD  အမတ္ေတြနဲ႔ မြန္ေသြးတစ္ဝက္ပါ ကိုမင္းကိုနိုင္တို႔လိုလူေတြကိုအတုယူခိုင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ေခ်ာင္းဆုံတံတားကိစၥကိုၾကည့္ရင္ ေဒသခံေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမည္မေပးဖို႔ ကန႔္ကြက္မွုဆႏၵျပမွုေတြ ျပဳလုပ္ၿပီးျဖစ္တဲ့အျပင္ ျပည္နယ္အဆင့္မွာလည္း အဲဒီအမည္နာမမေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို NLDအမတ္အမ်ားစုျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွာ ဆုံးျဖတ္တာဟာ မဆီေလ်ာ္တဲ့ ကိစၥျဖစ္သလို NLD ဟာ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ အသံကို ထည့္သြင္းမစဥ္းစားတဲ့ ဗမာပါတီဆိုတာ ေပၚလြင္ေစတဲ့ ကိစၥပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီအရၾကည့္ရင္ ဒီမိုကေရစီအရ အနိုင္က်င့္မွု သေဘာေဆာင္တဲ့အတြက္ လႊတ္ေတာ္အတြင္းေထာက္ခံခဲ့တဲ့ အမတ္ေတြကို ဒီမိုကေရစီလိုလားသူလို႔ အမည္တပ္ဖို႔ေတာင္ခက္ပါလိမ့္မယ္။


(၁) အမ်ားညီ႐ုံနဲ႔ ဒီမိုကေရစီမဟုတ္မွု ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ ကတိကဝတ္


မတူကြဲျပားတဲ့ မ်ိဳးႏြယ္စုေတြနဲ႔ လူမ်ိဳးစုမ်ားအတူေနၾကရတဲ့ နိုင္ငံေတြမွာ အမ်ားစုဆႏၵအရ မေဂ်ာ္ရတီ အစိုးရဟာ အာဏာရွင္အစိုးရ သက္ေရာက္တယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ပြားလိမ့္မယ္။ ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီ လို ဆိုထားခဲ့သူကေတာ့ နိုင္ငံေရး ဂု႐ုတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ လစ္ပတ္ခ်္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲလို မျဖစ္ေစဖို႔ဆိုရင္ လိုအပ္တဲ့ အစိုးရပုံစံကေတာ့ အမ်ားစုနဲ႔ အနည္းစုကိုေပါင္းစပ္ၿပီး အတိုက္ခံမွုကို အဓိကမထားပဲ အမ်ားသေဘာတူညီမွု ရွိေစရန္ ညႇိႏွိုင္းတဲ့ အုပ္စုအလိုက္ ကိုယ္စားျပဳသူေတြ ပါ၀င္တဲ့ ေကာန္ဆန္းဆပ္ပုံစံ အစိုးရမ်ိဳးပဲျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ဘာသာေရး ၊ နိုင္ငံေရး ၊ ဘာသာစကား ၊ ယဥ္ေက်းမွု ၊မ်ိဳးရိုးဇစ္ျမစ္ကြာျခားတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြမွာ အဲဒီကြာျခားခ်က္ကိုလိုက္တဲ့ လူမ်ိဳးစုကို ရွိေနတဲ့အတြက္ အမ်ားျပည္သူဆႏၵအရ မေဂ်ာ္ရတီ အစိုးရမ်ိဳးေရရွည္ျဖစ္ထြန္းဖို႔ ခက္တယ္လို႔လည္း သူကဆိုပါတယ္။

အဲဒီလိုနိုင္ငံေတြမွာ လူနည္းစုေတြက သူတို႔ေတြဟာ အာဏာမရနိုင္တဲ့အတြက္ အစိုးရကို ၾကည္ညိဳေလး စားမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ လိပတ္ကဆိုထားပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ေျမာက္အိုင္ယာလန္နိုင္ငံမွာ ပရိုက္စတင့္ခရစ္ယာန္ေတြက လူမ်ားစုျဖစ္ၿပီး ၊ ကက္သလစ္ေတြက လူနည္းစုျဖစ္တဲ့အတြက္ အမ်ားစုဆႏၵအရ အစိုးရဖြဲ႕လိုက္တိုင္း ပရိုတက္စတင့္ေတြက ၁၉၂၁ ကေန ၁၉၇၂ ေလာက္အထိ ေတာက္ေလၽွာက္အာဏာရေနခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ကက္သလစ္ဂိုဏ္းဝင္ေတြရဲ့ ဆျႏၵဳပမွုေတြကေန ျပည္တြင္းစစ္မီးအျဖစ္ရန္မီးပြားခဲ့တာေၾကာင့္ ၿဗိတိသၽွတပ္ေတြက ၀င္ေရာက္ထိန္းသိမ္းေပးရကာ လန္ဒန္ဗဟိုအစိုးရက တိုက္ရိုက္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အေျခေနအထိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။


ဒီေနရာမွာ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုအၿပီး ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြားစဝ္ေရႊသိုက္ သခင္ျမနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တို႔ရဲ့ စကားေတြကို ျပန္သတိရစရာျဖစ္ေစပါတယ္။ စဝ္ေရႊသိုက္က ပင္လုံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုအၿပီး သုံးလအၾကာမွာ က်င္းပတဲ့ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝးမွာ ' ရွမ္း ၊ ကခ်င္ ၊ ခ်င္း ၊ေတာင္ေပၚ တိုင္းရင္းသားမ်ားဟာကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ စနစ္ေအာက္ကလြတ္ေျမာက္ဖို႔ ဗမာျပည္မနဲ႔ ပူးေပါင္း ေသြးစည္းေနၾကရေပမည္။ ဟိုးေရွးရာဇဝင္က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သတိရၿပီး ဗမာေတြဟာ တို႔ထက္ပိုၿပီး လူလည္းမ်ားတယ္။ ဉာဏ္လည္းသာတယ္။ ဒီေတာ့တစ္ေန႔မွာ မေတာ္တဆ တို႔ကို လူမ်ိဳးငယ္ဆိုၿပီး ဖိႏွိပ္ေစာ္ကားေနမလားဆိုကိး ဓမၼတာအတိုင္း တထိတ္ထိတ္ ေတြးပူစိုးရိမ္လ်က္ရွိၾကပါတယ္။ ' ဆိုၿပီး စိုးရိမ္ဟန္အျပည့္နဲ႔ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။


သခင္ျမကေတာ့ ' မျဖစ္ေစရပါဘူး။ ' လို႔ခ်က္ျခင္း မဆိုင္းမတြ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြားက ' ကၽြႏု္ပ္တို႔ အင္မတန္ျမတ္နိုးတဲ့ တန္းတူအခြင့္အေရး ၊ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ၊ ခြဲထြက္လိုက ခြဲထြက္ခြင့္ေတြကို ထိပါးက်ဴးေက်ာ္ျပဳေလမလားလို႔လည္း တထင့္ထင့္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ မလြန္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ မေတာ္တဆ ဒီလိုမဖြယ္မရာ မတရားမွုွုေတြမ်ားျဖစ္ေပၚလာလို႔ရွိရင္ အားနည္းတဲ့ဘက္က အစဥ္ေနလာတဲ့ သခင္ႏုဟာ တရားနည္းလမ္းမွန္အတိုင္း ကၽြႏု္ပ္တို႔ဘက္က ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံနဲ႔ ကာကြယ္ေပးနိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမၽွာ္လင့္အားထားပါတယ္။


ကၽြႏု္ပ္တို႔သေဘာကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ကလြတ္ခ်င္တယ္။ ဒီလိုလြတ္လပ္ေရးရဖို႔ ဗမာျပည္မနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွျဖစ္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ၿပီး ဒီလႊတ္ေတာ္မွာ ေရာက္လာၾကပါတယ္။ ( ၾသဘာသံမ်ား ) ဒါေပမဲ့ အဂၤလိပ္ကၽြန္ဘဝက လြတ္ၿပီး ပခုံးေျပာင္းဗမာေတြရဲ့ ကၽြန္ျဖစ္သြားမွာကိုလည္း မလိုခ်င္ပါဘူး။ ( ရယ္သံမ်ားနဲ႔ ၾသဘာသံမ်ား ) ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္စလုံးႀကီးပြားေရးအတြက္ တန္းတူအခြင့္အေရးေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သြားၾကဖို႔ဆိုရင္ အစဥ္သျဖင့္ အဆင္သင့္ရွိတယ္ဆိုတာလည္း ရွင္းရွင္ဘြင္းဘြင္းပဲ ကတိေပးပါတယ္။ ' လို႔ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြားက ေျပာခဲ့တာပါ။


ဇြန္လ ၁၆ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ေရးဆြဲရမည့္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံ ဥပေဒအတြက္ လမ္းညႊန္ခ်က္ (၇) ရပ္ မတင္သြင္းမွီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ' ေတာင္တန္းေဒသ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား စိုးရိမ္စရာ အလ်ဥ္းမရွိပါနဲ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေပးထားတဲ့ ကတိ ၊ နားလည္ၿပီးသား သေဘာတူညီခ်က္မ်ားကို နယ္ခ်ဲ႕သမားလို ေဖာက္ဖ်က္ျခင္း မလုပ္ပါဘူး။ ေဖာက္ဖ်က္မယ္လို႔ သံသယရွိသူေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ Sense of Honour , Sense of self respect , sense of pride ကို ေစာ္ကားတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယူဆပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ဗမာလူမ်ိဳးစုမ်ားျဖစ္တဲ့ လူေတြဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ သေဘာမတူပဲ မေနနိုင္တဲ့ အေျခေနမ်ိဳးကို လက္တလုံးျခား လိမ္တဲ့နည္းနဲ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ မလုပ္ပါဘူးဆိုတာ အတိအလင္းနားလည္ေစခ်င္တယ္။ ' လို႔ ပင္လုံစာခ်ဳပ္နဲ႔ ကတိကဝတ္မိန႔္ခြန္းမ်ားကို ႁမြက္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ အတိတ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ကတိကဝတ္ဆိုင္ရာ ေျပာဆိုခ်က္အခ်ိဳ႕ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကြယ္လြန္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္႐ုပ္ျပၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး ေႂကြးေၾကာ္တဲ့ ဗမာအစိုးရေတြရွိေပမဲ့ တိုင္းရင္းသားအေရးကိုမေျဖရွင္းနိုင္ပဲ ပင္လုံကတိကဝတ္ကိုလည္း အေကာင္ထည္ေဖာ္မေပးတာေၾကာင့္ အခုထိ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ေရးမွာ ခက္ခဲေနရတာျဖစ္ပါတယ္။ သမီးျဖစ္သူေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လက္ထက္မွာေတာ့ ေဖေဖ့တည္ေထာင္တဲ့ တပ္မေတာ္လို႔သာဆိုေနၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ယုံၾကည္မွု တည္ေဆာက္ေရးမွာ ပ်က္ကြက္ေနကာ တိုင္းရင္းသားတန္းတူေရးအတြက္အေရးပါတဲ့ ပင္လုံမူကို မ်က္ကြယ္ျပဳေနတာေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ထားဖို႔ ျပင္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကး႐ုပ္ေတြ ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အမည္နာမတပ္ထားတဲ့ တံတားေတြကိုေတာင္ ကိုလိုနီအမွတ္လကၡဏာအျဖစ္ တိုင္းရင္းသားေတြက သတ္မွတ္ကာ ဆန႔္က်င္ကန႔္ကြက္မွုေတြ ေပၚလာရတာျဖစ္ပါတယ္။


(၂) ဗမာဒီမိုကိစၥ


ဗမာဒီမိုဆိုတဲ့ ကိစၥကို ဆက္ပါဦးမယ္။  ဒါကလည္း လတ္တစ္ေလာ အစ္ရွူးေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ပါတယ္။ အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္တံတားကိစၥကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ဆန႔္က်င္သူေတြထဲမွာ မြန္ေတြသာ မကပဲ ဗမာ ဒီမိုကေရစီအေရးလွုပ္ရွားသူေတြလည္း ပါေနတာကို သတိထားမိပါတယ္။


NLDအမတ္ေတြနဲ႔ လႊတ္ေတာ္က ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ လုပ္ေနတာေတာင္မွ NLDထဲမွာလည္း လူနည္းစုကို ဒီမိုကေရစီ အနိုင္က်င့္မွု မႀကိဳက္တဲ့ လူေတြ ရွိေနတာကို ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာစရာျဖစ္သလို ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြအပါ၀င္ အျခားမ်ိဳးဆက္ေတြမွာလည္း ဒီလို စိတ္ဓါတ္ရွိသူေတြ က်န္ေနတာ အဆိုးထဲက အေကာင္းဆိုသလို ၀မ္းသာစရာပါ။ လတ္တေလာ Hot Topic ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတံတားအျဖစ္ သတ္မွတ္မွုကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဗမာျပည္မက ဒီမိုကေရစီအေရးလွုပ္ရွားသူ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေဝဖန္ေနတာ ေတြ႕ရမွာပါ။ ဒါကအဆိုးထဲက အေကာင္းလို႔ ဆိုရမဲ့ အေျခေနမွာပါ။ အမ်ိဳးသားေရးအစြန္းေရာက္ အေရးေတြနဲ႔ ဦးကိုနီ အသတ္ခံရမွုေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေဝဖန္တာေတြ ေတြ႕ရမွာပါ။ တခ်ိန္က Freedom from Fear ဆိုၿပီးနာမည္ရခဲဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ ဦးကိုနီ စ်ာပနာကို မသြား ၊ ပန္းျခင္းခ်က္ျခင္းမပို႔ တာေတြျဖစ္ခဲဲ့ေပမဲ့ ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ ဒီမိုကေရစီအေရးလွုပ္ရွားသူေတြဟာ ဦးကိုနီစ်ာပနမွာ စုစည္းခဲ့ၾကကာ ေၾကာက္ရြံ့ေအာင္ေျခာက္လွန႔္သူေတြကို မတုန္လွုပ္ေၾကာင္းျပသခဲ့တာဟာ အတုယူစရာကိစၥျဖစ္ၿပီး ဒီအင္အားစုေတြကို လာမဲ့ နိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းအတြက္ ဘယ္လို စုစည္းမလဲဆိုတဲ့ ကိစၥကလည္း စဥ္းစားစရာ ကိစၥျဖစ္လာပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးအမ်ိဳးသားေရးအစြန္းေရာက္ သံဃာအခ်ိဳ႕နဲ႔့ပတ္သက္လို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေဝဖန္ေနသူေတြကလည္း မ်ိဳးဆက္ေပါင္းစုံပါ၀င္တဲ့ ဗမာျပည္မက ဒီမိုကေရစီအေရး လွုပ္ရွားသူအခ်ိဳ႕သာျဖစ္ပါတယ္။ အခု မြန္ျပည္နယ္က တံတားကိစၥက နိုင္ငံေရးအရ ေျပာရင္ လူဦးေရ မ်ားမွု နညး္မွု အကြဲေတြအေပၚမူတည္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္႐ုပ္နဲ႔ နိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ဖို႔ႀကံတဲ့ ကိစၥပါ။ ဒီလိုကိစၥမွာ မြန္ေတြကပဲ ကန႔္ကြက္ေနၿပီး ဗမာဒီမိုကေရစီအေရးလွုပ္ရွားသူေတြက မကန႔္ကြက္မေဝဖန္ခဲ့ရင္ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ေဝဝါးသြားနိုင္ၿပီး NLD လႊတ္ေတာ္ဘက္ကိုေတာင္ ယိမ္းသြားနိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ျပည္သူအခ်ိဳ႕ရဲ့ ေဝဖန္မွုကလည္း ေကာင္းပါတယ္။ ဒီကိစၥကိုၾကည့္ရင္ ဆင္းရဲတာ အစိုးရ အေတြ႕အႀကံနည္းတာကို သည္းခံနိုင္ေပမဲ့ အလုပ္မရွိ ေၾကာင္ေရခ်ိဳး နိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္တာကို လက္မခံတဲ့ သေဘာေဆာင္ပါတယ္။


ဒီကိစၥမွာ ဗမာဒီမိုကေရစီအေရးလွု္ရွားသူအခ်ိဳ႕ရဲ့ လုပ္ရပ္ကို ၾကည့္ရင္ လူမ်ိဳးတူ ဘာသာတူ ၊ တစ္ခ်ိန္က ေထာက္ခံခဲ့ဖူးတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း စတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ရွိေနေပမဲ့ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းမ ခၽြတ္ေျခာ္ဖို႔နဲ႔ လူ႔အသိုင္းဝိုင္းအတြင္း စိတ္ဝမ္းကြဲမွုကို ဦးတည္ေစမဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြအတြက္ တတ္နိုင္တဲ့ဘက္က ဟန႔္တားတဲ့ သေဘာေဆာင္ပါတယ္။ ကိုယ့္အသိုင္းဝိုင္းမွားေနလ်က္နဲ႔ NLDကို ဖားယား ေဖာေရွာ ေဖာ္လိုလိုက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ၀ိုင္းဝန္းေထာက္ျပၾကတာဟာ ေကာင္းတဲ့လကၡဏာရပ္ပါပဲ။ ဒီလိုကိစၥေတြမွာ တစ္ဘက္သတ္ အားလုံးသံေယာင္လိုက္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ျပည္သူေတြအဖို႔ ေဝဝါးစရာေတြ ပိုလို႔ေတာင္ျဖစ္လာနိုင္ပါေသးတယ္။ ဒီလိုပယ္ပယ္နယ္နယ္ေဝဖန္တဲ့သူေတြထဲမွာ အာဏာရွင္လက္ထက္က နိုင္ငံေရးလွုပ္ရွားမွုေတြေၾကာင့္ ေထာင္တန္းက်ခဲ့တဲ့သူေတြ ၊ ျပည္ပေရာက္ ဒီမိုကေရစီအေရးလွုပ္ရွားသူေတြ ၊ သတင္းမီဒီယာ သမားေတြနဲ႔ အရပ္ဘက္အဖြဲဲ့အစည္းက ပုဂၢိဳလ္အခ်ိဳ႕လည္း ပါၾကတာေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အကုန္လုံးနီးပါးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၀န္းရံလာခဲ့သူေတြမ်ားပါတယ္။


( ၃) ဒီမိုျဖစ္ျဖစ္ ဖက္ဒရယ္ျဖစ္ျဖစ္ျပည္သူသာအေရးပါ


စာေရးသူတို႔နိုင္ငံရဲ့ လက္ရွိအေျခေနကေတာ့ ( Nation Building ) အမ်ိဳးသားနိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္မွုအတြက္ တစ္နည္းအားျဖင့္ ရင္ၾကားေစ့ေရး မတူကြဲျပားမွုေတြရွိေနမွုအၾကား စည္းလုံး ညီညြတ္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစားေနရတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္သလို ( တစ္နည္းအားျဖင့္ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု ေပၚေပါက္ဖို႔ ) ၊ တစ္ဘက္မွာလည္း ၊ နိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္ေရး ( State Building ) လုပ္ငန္းကိုပါ ေဆာင္ရြက္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ STATE မွာေတာ့ ဥပေဒ ၊ နည္းဥပေဒ ၊ ထိုဥပေဒအရ တည္ေထာင္ထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ တာဝန္ေပးထားသူမ်ား ၊နိုင္ငံသားေတြဆိုၿပီး ပါ၀င္တဲ့အတြက္ နိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ဆိုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။


ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္စဥ္အရနဲ႔ နိုင္ငံေတာ္ျဖစ္တည္မွု အားေကာင္းျခင္းဆိုင္ရာ လိုအပ္မွုေတြမွာ ခ်ိဳ႕ယြင္းမွုေတြ မ်ားျပား လာခဲ့ရွိၿပီဆိုရင္ အဲဒီနိုင္ငံေတြက မေအာင္ျမင္တဲ့ နိုင္ငံ ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ က်ရွုံးနိုင္ငံေတာ္ ျဖစ္ဖို႔ နီးစပ္လာၿပီ ( သို႔မဟုတ္ ) က်ရွုံးနိုင္ငံေတာ္ ျဖစ္သြားမွာ ကေတာ့ မလြဲဧကန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ နိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ ကိစၥကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျပည္သူသာ အဓိက ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အျခား အစိပ္အပိုင္းေတြမွာ ယိုယြင္းေနၿပီ ဆိုရင္ေတာင္ ျပည္သူ႔ညီညြတ္မွုအားနဲ႔ တည့္မတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကမယ္ဆိုရင္ ခိုင္မာအားေကာင္းတဲ့ အစိုးရအဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ နိုင္ငံေရးစနစ္ေတြ ေပၚေပါက္ဖို႔ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစမွာျဖစ္သလို ယိုယြင္းေနတဲ့ စနစ္ေတြ ဖာေထးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔လည္း ေဆာင္ရြက္နိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီလို႔ ဆိုကတည္း က  ျပည္သူကေန လာတဲ့ စနစ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက တာဝန္ယူမွု ၊ တာဝန္ခံမွု ကင္းမဲ့ၿပီး တရားဥပေဒ စိုးမိုးမွု ခ်ိဳ႕ယြင္းခဲ့ရင္လည္း ျပည္သူေတြရဲ့ ညီညြတ္မွုနဲ႔ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚ တြန္းတင္ ၾကရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အယုံလြယ္ ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ ကိုးကြယ္မွုေတြမပါပဲ က်ိဳးေၾကာင္းသင့္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ေတြးေခၚမွုေတြနဲ႔ ေဆာင္ရြက္မွုေတြက ခိုင္မာအားေကာင္းတဲ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ နိုင္ငံေတာ္ ေပၚေပါက္လာေရးအတြက္ အေရးပါတဲ့ အခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အခု မြန္ျပည္သူေတြရဲ့ လူထုဆႏၵျပပြဲေတြဟာ အာဏာရေတြရဲ့ ဒီမိုကေရစီအနိုင္က်င့္မွုကိုဆန႔္က်င္တဲ့ ဆႏၵျပပြဲျဖစ္ၿပီး တစ္နည္းအားျဖင့္ အစိုးရ ၊ လႊတ္ေတာ္အစိတ္အပိုင္းေတြရဲ့ အားနည္းမွုကို ထိန္းေထျခင္းလည္းျဖစ္သလို ဗမာ ဒီမိုကေရစီအေရးလွုပ္ရွားသူအခ်ိဳ႕နဲ႔ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေဝဖန္မွုေတြကလည္း ဒီမိုကေရစီအနိုင္က်င့္မွုနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း စိတ္ဝမ္းကြဲမွု ျဖစ္ေစတဲ့လွုပ္ရွားမွုေတြကို ကာကြယ္ဟန႔္တားျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ ဆန႔္က်င္ေဝဖန္မွုေတြေၾကာင့္ပဲ NLD လႊတ္ေတာ္အေနနဲ႔ နိုင္ငံေရးအရ အထိနာခဲ့ရတာျဖစ္ၿပီး ျပည္သူေတြကလည္း NLD လႊတ္ေတာ္ကို ေဝဖန္ဖို႔ မေဝဝါးေတာ့တာျဖစ္ပါတယ္။


(၄) တိုင္းရင္းသားေတြလည္း ဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းေတြကို ေဝဖန္ဆန္းစစ္ဖို႔လို


တိုင္းရင္းသားေတြအေနနဲ႔လည္း မိမိတို႔နဲ႔ ႏွီးႏြယ္သက္ဆိုင္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြအမွားလုပ္မိရင္ ေဝဖန္ေထာက္ျပတဲ့ အေလ့အထေတြ လုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါမွသာ မတရားမွုကို ခုခံတြန္းလွန္တယ္ ဆိုၿပီး စစ္ဘုရင္ အယူအဆနဲ႔ အာဏာရွင္အယူဝါဒ ၀င္ေရာက္ပူးသတ ေပါက္ပြားလာမွုနဲ႔ အစြန္းေရာက္အမ်ိဳးသားေရးဝါဒေခါင္းေထာင္လာနိုင္မွု ဒဏ္ေတြကို ဟန႔္တားနိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ NLDပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဖဆပလ ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတာ္ေတာ္မ်ား မ်ားျဖစ္ျဖစ္ အားလုံးဟာ ျပည္သူထဲဲက ေပါက္ဖြားလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ျပည္သူထဲက ေပါက္ဖြားေပမဲ့ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္က ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္ေရး တိုင္းရင္းသားခ်စ္ၾကည္မွုဆိုင္ရာ မူေတြကိုေ က်ာ္လြန္ၿပီး မိမိကိုယ္က်ိဳးအတြက္ ၊ အဖြဲ႕အစည္းအက်ိဳးအတြက္ အဖြဲ႕အစည္းေတြကို ထိနး္ခ်ဳပ္တာေတြ ျဖစ္လာတတ္တာဟာ ဓမၼတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္အဖြဲ႕အစည္းတိုင္းပါတီတိုင္းမွာ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ထြန္းကားဖို႔လိုသလို ဆိုင္ရာအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ လူထုအတြင္းမွာလည္း အဖြဲ႕အစည္းေတြကို ျပန္ၿပီး ထိန္းနိုင္တဲ့ အေလ့အထထြန္းကားဖို႔လိုတာ အေသခ်ာပါပဲ။


ရွမး္ျဖစ္လို႔ SSPP/SSA ၊ RCSS/SSA စတဲ့ ရွမ္းလက္နက္ကိုင္ေတြ မွားေနတာကို မေဝဖန္ရဲဘူး။ ေကအိုင္ေအ ၊ တအာင္းပေလာင္ TNLA ၊ UWSA ၀ တပ္ဖြဲဲ့ေတြအမွားရွိေနလ်က္နဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းရင္းသားေတြက မေဝဖန္ရဲဘူးဆိုရင္ ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆိုင္ရာ လူမ်ိဴးေတြရဲ့ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ပုဂၢိဳလ္ေတြ လုပ္ရပ္မွားယြင္းေနရင္လည္း ေဝဖန္ေထာက္ျပဖို႔လိုပါတယ္။ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒကို မႀကိဳက္ၾကဘူးဆိုၿပီး ဖြဲ႕ထားတဲ့ အဖြဲဲ့ေတြဟာ တစ္ဖြဲ႕ခ်င္းစီအလိုက္ အက်ိဳးစီးပြားကိုလည္းေကာင္း ၊ လူမ်ိဳးအလိုက္ သီးသန႔္ အက်ိဳးစီးပြားကိုေသာ္လည္းေကာင္း ဦးတည္ၾကတဲ့ အတြက္ တျခားလူမ်ိဳးေတြ မ်ိဳးႏြယ္စုေတြကို ထိခိုက္ေစတဲ့ ကိစၥေတြ ရွိပါတယ္။ အဖြဲ႕အစည္းေတြအလိုက္ ဘက္တူတဲ့ အဖြဲ႕ေတြစုၿပီး အုပ္စုဖြဲ႕တိုက္ခိုက္မွုေတြ ရွိၾကတယ္။ ဒီလိုကိစၥေတြက လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းနဲ႔ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္မွုကို ပ်က္ျပားနိုင္တဲ့အျပင္ ၾကာလာရင္ မူလရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႔ပါ လႊဲေခ်ာ္နိုင္တဲ့ ကိစၥေတြျဖစ္တယ္။ ဘယ္လို ပဋိပကၡေတြျဖစ္ျဖစ္ ျပည္သူက ေျမစာပင္ပါပဲ။ အျခားလူမ်ိဳးစုေတြကို လူမ်ိဳးစု မတူတဲ့ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြကေန လူ႔အခြင့္ေရးခ်ိဳးေဖာက္မွုလိုကိစၥေတြကလည္း လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း စိတ္ဝမ္းကြဲမွုကို ျဖစ္ေစတဲ့ ကိစၥေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြမွာလည္း မဟာလူမ်ိဳးအယူအဆနဲ႔ မိမိမ်ိဳးႏြယ္စုနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အဖြဲဲ့အစည္းသာ အျမဲတမ္းမွန္တယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆေတြစြန႔္လြတ္ဖို႔လိုသလို က်ိဳးေၾကာင့္သင့္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္နိုင္စြမ္းရွိသူတိုင္းရင္းသားေတြကလည္း မိမိတို႔နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ အဖြဲ႕ေတြ လုပ္ရပ္မွားေနရင္ ရဲရဲတင္းတင္း ေဝဖန္ေထာက္ျပဖို႔ လိုပါတယ္။တစ္ခါတစ္ရံမွာ လက္နက္ကိုင္ထားသူေတြဟာ ေသနတ္လက္ထက္မွာ ရွိတာနဲ႔ စိတ္ေျပာင္းသြားတတ္သလို ၊ မိမိတပ္ဖြဲ႕လုံျခဳံေရးသာအဓိက ထားမွုေတြေၾကာင့္ ေဒသတြင္း မ်ိဳးႏြယ္စုမတူတဲ့ လူမ်ိဳးအၾကားပဋိပကၡျဖစ္လာနိုင္တဲ့ အေနထားေတြကို တာစူေစတဲ့ ကိစၥေတြလည္း ရွိေနတာ ျငင္းမရတဲ့ ကိစၥေတြပါ။  ဒီလိုအေျခေနမွာ တိုင္းရင္းသား ေဒသအေျချပဳလ ူမွု႔အရပ္ဘက္အဖြဲဲ့အစည္းေတြနဲ႔ သတင္းမီဒီယာေတြရဲ့ အခန္းက႑က အေရးႀကီးပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ဒီမိုကေရစီအတြက္ေရးႀကိးတဲ့ ေဒါက္တိုင္ေတြထဲပါသလို လူမွုသဟဇာတျဖစ္မွုအတြက္လည္း အေရးပါပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ တာဝန္ေတြမွာ အသိပညာေပးမွု ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွာဥ္တြဲေနထိုင္မွု မတရားမွုကို ဆန႔္က်င္မွု ၊ တရားမၽွတမွု ၊ လူမ်ိဳးဘာသာ မခြဲျခားမွုေတြပါ၀င္တာေၾကာင့္ ကိုယ့္တာဝန္ကို ေက်ပြန္ၾကဖို႔လိုပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြကို မွန္ကန္တဲ့ သတင္းအခ်က္လက္ ျဖန႔္ေဝမွု အသိပညေပးမွုေတြလုပ္ၾကရမွာ။ ကခ်င္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကြန္ယက္မို႔လို႔ ေကအိုင္အို မဟုတ္တာ လုပ္တာကိုမ ေဝဖန္ရဲတာ ၊ တအာင္းပေလာင္ အစည္းအ႐ုံးေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ TNLA ကို မေဝဖန္ရဲတာ ၊ ရွမ္းအမ်ိဳးသမီးလွုပ္ရွားမွုအဖြဲ႕နဲ႔ သၽွမ္းသံေတာ္ဆင့္ျဖစ္တာေၾကာင့္ RCSS၊SSPP လူ႔အခြင့္ေရးခ်ိဳးေဖာက္မွုေတြကို မေဝဖန္ရဲတာေတြက မျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း သဟဇာတျဖစ္မွုနဲ႔ စုစည္းမွုကို အေျခခံလို႔ အာဏာရွင္စနစ္ေတြနဲ႔ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒကို စုစည္းညီညြတ္စြာ ဆန႔္က်င္ၾကမွသာ လိုလားတဲ့ ပန္းတိုင္ေရာက္နိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။