က်ေနာ္တို႔ လဲခ်ားေဒသခံေတြဟာ ဗမာစစ္တပ္ကတဖက္ ေဒသခံ သၽွမ္းလူမ်ိဳးျပည္သူ႔စစ္ေတြကတဖက္ ဖိႏွိပ္ျငင္းဆဲမွုကိုခံေနရပါတယ္။

မၾကာေသးခင္ကဘဲ (ဩဂတ္စ္လေႏွာင္းပိုင္းကဘဲ) ျပည္သူ႔စစ္ဌာနခ်ဳပ္ကိုသြားတဲ့လမ္းကို သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပးခဲ့ရၿပီးၿပီ။အခုလည္း ဩဂတ္စ္လကုန္ ၃၁ ရက္က လဲခ်ားအေျခစိုက္ ခမရ ၅၁၅ က က်ေနာ္တို႔ ဝမ့္ထီအုပ္စုထဲက ေထာ္လာဂ်ီ ၄ စီး လာၿပီးေခ်ာဆြဲတယ္။ တပ္ထဲမွာ ေရတင္ သဲတင္ နဲ႔ ေတာက္တိုမယ္ရခိုင္းဖို႔ဆိုဘဲ။

ေခ်ာသြားဖို႔ ေထာ္လာဂ်ီေတြကိုစုေပးတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဝမ့္ထီက အုပ္စုဥကၠဌႀကီး လုံးေကာလ ေပါ့ဗ်ာ။

ျမန္မာစစ္သားေတြေခ်ာဆြဲသြားတဲ့ ေထာ္လာဂ်ီေတြထဲက စိုင္းဝိေဇာတ ရဲ့ေထာ္လာဂ်ီကို ဗမာစစ္သားတေယာက္တက္ေမာင္းတယ္။ ဝမ့္ဇင္းကိုအသြားလမ္းမွာ ေထာ္လာဂ်ီေမွာက္သြားတယ္။ စက္တင္ဘာ ၁ ရက္ေန႔ ညေန ၆ နာရီမွ ျပန္လႊတ္ေပးတယ္။ လႊတ္ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာလဲ လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္းဆိုတဲ့လက္မွတ္ထိုးခိုင္းတယ္။ ပိုက္ဆံ ငါးေထာင္က်ပ္ဘဲေပးေလ်ာ္တယ္။ ဆီဖိုးေတာင္မေလာက္ဘူး။

ဩဂတ္စ္လ ၂၀ ရက္ေန႔ကလည္း က်ေနာ္တို႔ ဝမ့္စယ့္အုပ္စု၊ ဝမ့္ဆန္းအုပ္စု၊ ဝမ့္ထီအုပ္စု၊ ဝမ့္ဟိုင့္အုပ္စု၊ ဝမ့္ေလအုပ္စုႏွင့္ ကတ္ေမာက္ အုပ္စုသားေတြကို ဝမ့္ပန္ဌာေနျပည္သူစစ္တပ္ဖြဲ႕က
ကားလမ္းမကေန သူတို႔တပ္စခန္းအသြားလမ္းေဘးႏွစ္ဘက္ႏွစ္ခ်က္မွာ ျခဳံေတြရွင္းခိုင္းတယ္ ။
လယ္ဆင္းခ်ိန္မွာ အခုလို တဖြဲ႕ၿပီးတဖြဲ႕ ဆက္တိုက္ဆက္တိုက္ ခိုင္းေနေတာ့ က်ေနာ္တို႔ မိသားစုအတြက္လုပ္စားခ်ိန္ဘယ္မွာရွိပါေတာ့မလဲဗ်ာ။