အယ္ဒီတာခင္ဗ်ား....

က်ေနာ္တို႔တာခ်ီလိတ္မွာ ေလာင္းကစားေတြ ရပ္ကြက္တိုင္းရွိေနၾကပါတယ္။ ဟိုတယ္အမည္ခံ အလူရာ(ပုန္းထြန္)၊ စားေသာက္ဆိုင္အမည္ခံ ဟုန္ထိုက္ယမ္(ပုန္းထြန္)၊ လပ္ဗီးဂတ္စ္(မကာဟိုခမ္း)၊ ရီဂ်ီနား(ဆန္ဆိုင္း)၊တာခ်ီလိတ္ဟိုတယ္(မကာဟိုခမ္း)၊ ေရႊႀတိဂံ(ဝမ္ေကာင္း)၊ ေရာင္နီဦး(ေဟာင္လိတ္) ဒါေတြက ဘယ္ေတာ့မွမပိတ္တဲ့ အႀကီးတကာ့ အႀကီးေတြပါ၊ ရပ္ကြက္ထဲမွာ အေႂကြေစ့ထည့္ရတဲ့ အိမ္ေရွ႕မွာ လိုက္ကာေတြကာၿပီး ဖြင့္တဲ့အိမ္ေတြက တစ္ဖုံ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေလာင္းကစားမွု ျပဳေနၾက ပါတယ္။


ဒါေတြကို ထိေရာက္စြာမႏွိမ္နင္းတဲ့အတြက္ ရာဇဝတ္မွုေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းမ်ား လာတာ ေတြ႕ ရ ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ တစ္ေန႔လုပ္တစ္ေန႔စား ရွာစားရတဲ့ က်ေနာ္တို႔လို ေစ်းထဲ ဗန္းေလးနဲ႔ ေရာင္းတဲ့ ေဆးအတုေတြကိုေတာ့ စီမံခ်က္ခ်ဖမ္းတယ္၊ အမွုဖြင့္တယ္၊ ကဲက်ေနာ္တို႔ဘာလုပ္စားမလဲ၊ ေလာင္းကစားလုပ္႐ုံေပါ့၊ ရွုံးရင္ခိုးမယ္၊ လုမယ္ေပါ့။

ဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနတာ ဘယ္သူေတြလဲ၊ ခ်ဲထီဒိုင္ႀကီး မိုးေသာက္ၾကယ္ လူႀကီးလာရင္ ဧည့္ခံတယ္၊ လူႀကီးျပန္ရင္ ေျပာင္းရင္ သူ႔အိမ္မွာဂုဏ္ျပဳပြဲလုပ္တယ္။ လူႀကီးဆိုတာေတြက မဟုတ္တ႐ုတ္ ကၾက ခုန္ၾကတယ္၊ ေပ်ာ္ၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ငါးဘတ္၊ ဆယ္ဘတ္ေလး ခ်ဲေပါက္တယ္။ မေလ်ာ္ဘူး၊ စားေတာ့ အကုန္စားတယ္။ သူ႔ကို မဖမ္းဘူး။  ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ပတၱျမားဆိုင္ကိုေတာ့ ခ်ဲဖမ္းတယ္၊ သူ႔ကိုဘာလို႔ မဖမ္းလဲ။ ပိုက္ဆံေပးထားလို႔လား၊ လူႀကီးကိုဧည့္ခံလို႔လား၊ ဒါကိုသိေအာင္ ဘယ္သူ႔ကိုတိုင္ရမလဲ ဘယ္လိုတိုင္ရမလဲ။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဒီလိုမ်ိဳးလား။ ေျဖပါဦး အယ္ဒီတာခင္ဗ်ား။


တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕သို႔ ေခတၱေရာက္ေနသူတစ္ဦး