၂၁ ရာစုပင္လုံ… ပိတ္ဆို႔မွုရပ္ဆိုင္းေရး… ၿငိမ္းခ်မ္းေရး… က်ည္ဆံ ဗုံးသံ… ျပည္သူ႔စစ္ ဖိနပ္ေအာက္က လူထုပိျပားမွု.. ဘဝကို ေျဖရွင္းေပးပါခင္ဗ်ား
သို႔ - နိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ အမတ္မင္း၊ အမွုထမ္းအရာထမ္း မ်ားခင္ဗ်ား
သၽွမ္းသံေတာ္ဆင့္ မွ တဆင့္တင္ျပေပးပါရန္
ခုတေလာ က်ေနာ္တို႔ ရပ္ေရးရြာေရးနိုင္ငံအေရးေတြဟာ အေျပာင္း အလဲေ တြရွိေနၿပီလို႔ ကမၻာက ေျပာဆိုေနခ်ိန္ မွာ ..မေျပာင္းလဲနိုင္ေသး တာ က ျပည္သူ႔စစ္လက္ေအာက္ခံ က်ေနာ္တို႔ နမ့္ေပါင္ကလူထု ဘဲျဖစ္ပါတယ္ ။
တပ္သားသစ္ေတြမေကာက္ၾကဖို႔ ေသနတ္သံ ပစ္ခတ္သံေတြ ၿငိမ္ေစဖို႔ NCA ဆိုတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စာခ်ဳပ္ႀကီး လက္မွတ္ထိုးဖို႔တျပည္လုံး လုပ္ေနခ်ိန္ ၊ နိုင္ငံေတာ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ကမၻာ့နိုင္ငံအသီးသီးမွာ ဆုေတြ တမ်ိဳး ၿပီးတမ်ိဳး ဆြတ္ခူးေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ နမ့္ေပါင္အုပ္စုက ေဒသခံေတြဟာ မန္ပန္ဌာေနျပည္ သူ႔စစ္တပ္ဖြဲ႕ထံမွာ စစ္မွုမထမ္းမေနရ (စစ္မွုထမ္းၿပီးလည္းဘဲ လာၿပီးလဲလွယ္ေပးတဲ့လူမရွိမခ်င္း အိမ္ျပန္မေနရ) စနစ္နဲ႔ၾကဳံေနရတဲ့အတြက္ လူထုဟာ အခက္ေတြ႕ေနရပါတယ္ ။
သားျဖစ္သူေတြဟာ မန္ပန္ျပည္သူ႔စစ္မွာ စစ္မွုသြားထမ္းရပါတယ္။ ၂ ဦးရွိရင္ ၁ ဦးစစ္မွုသြားထမ္းရပါတယ္။ စစ္မွုသြားထမ္းတဲ့တေယာက္ အိမ္ျပန္နားေ နခ်င္ရင္ က်န္တဲ့တေယာက္ကသြားၿပီး လဲလွယ္တာဝန္ယူအမွုထမ္း ရပါတယ္။ သားျဖစ္သူက ေက်ာင္းေနအရြယ္တို႔ ၊တျခားေနရာမွာအိမ္ေထာင္ သြားေက် နတာ တို႔ ဆိုရင္လည္း အေဖျဖစ္သူကိုေခၚပါတယ္။ အေဖျဖစ္သူက အသက္ဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး ျပည္သူ႔စစ္သြားလုပ္ရတာပါဘဲ။ လုံးဝေရွာင္လို႔မရပါဘူး။ ဖီဆန္ရင္ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ပါတယ္ ။
ခံစားေနရတဲ့သူေတြအမ်ားႀကီးထဲမွာ က်ေနာ့္အသိ ဦးေလး လုံးအာလိယ ဘဝ နဲ႔ မိသားစု ဌာနေနျပည္သူ႔စစ္ေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနရတဲ့အေၾကာင္း တင္ျပပါရေစ ။
ဦးေလး လုံးအာလိယမွာ သား ၄ ေယာက္ရွိပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ တပို႔တြဲလ က ျပည္သူ႔စစ္မွာ ရ ႏွစ္ စစ္မွုထမ္း လာခဲ့တဲ့သူ႔ရဲ့တတိယေျမာက္သား စိုင္းစံညြန႔္ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ က ထြက္ေျပး ပါတယ္။ အဲ့ဒါ သူ႔သား ကိုျပန္ေခၚေပးဖို႔ မုံးတြန္းျပည္သူ႔စစ္စခန္း ဗိုလ္မွူးစိုင္းခမ္းလိုင္က ဆင့္ဆို လိုက္ပါတယ္ ။
သူ႔သားကိုသူဘယ္မွာျပန္ရွာရမယ္မွန္းမသိတဲ့အခ်ိန္မွာ သား တေယာက္ေယာက္ နဲ႔အစားထိုး မပို႔ေပးရင္ေတာ့ အေဖျဖစ္သူကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်မယ္လို႔ဆိုပါတယ္ ။
လုံးအာလိယ ေျပာျပခ်က္ကို ျပန္ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ -
“ က်ေနာ့္မွာသားအႀကီးဆုံးက ထိုင္းကိုေရာက္ေနတယ္။ သားငယ္ စိုင္းေစာဟန္ကအခုေက်ာင္းတက္ေနတုန္း အသက္က ၁၂ ဘဲရွိေသး တယ္။ ေက်ာင္းပိတ္ရင္ အဲ့ဒီတ ေယာက္ကိုလာအပ္ေပးမယ္ လို႔လက္မွတ္ ထိုးခိုင္း တယ္။ က်ေနာ္ကမထိုးဘူး။ ကေလးပညာေရးက မဆုံးေသး ဘူးေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္ကိုဖမ္းဆီး ေထာင္ ခ်တယ္။ ရိုက္ေတာ့မရိုက္ဘူး ဒါေပ မယ့္ အရမ္းၿခိမ္းေျခာက္ တယ္။ ေသနတ္ႀကီးနဲ႔ေတ့ ခ်ိန္တယ္။ သတ္မယ္ျဖတ္ မယ္လဲေျပာတယ္။ စကားေျပာခြင့္ေတာင္မေပးဘူး။ က်ေနာ္လဲ ဒီနမ့္ေပါင္မွာ ရပ္ရြာအက်ိဳး ေဆာင္လာတာ ပါတီေကာင္စီေခတ္ ၊ နဝတေခတ္ ၊ နအေဖ တြမွာ အဆက္ဆက္ဘဲ။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာမွ က်ေနာ္ အလုပ္ထြက္တာ။ အဲတာကိုက်ေနာ့္ကိုဘာလို႔ လာၿပီး အက်ပ္ ကိုင္ေနလဲမသိဘူး။ ျပည္သူ႔စစ္ ကေန ထြက္ေျပးတဲ့တေယာက္ကလည္း စစ္မွုထမ္းတာ ရ ႏွစ္ေတာင္ရွိၿပီဘဲေလ" - လို႔ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ရင္ဖြင့္ပါတယ္ ။
လုံးအာလိယရဲ့ဇနီး ေဒၚပါ့ခမ္း (အသက္ ၅၄ ႏွစ္) က နမ့္ေပါင္က က်ားေခါင္း ပါတီ႐ုံးကိုသြားေရာက္ ေဆြးေႏြးအကူအညီေတာင္းခဲ့ပါတယ္။ စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔မွာ နမ့္ေပါင္က်ားေခါင္းပါတီက လုံးအာလိယ ကိုသြားေတြ႕ခြင့္ေ တာင္း တယ္ ။
ပမထက ဗိုလ္မွူး ခမ္းလိုင္က ေျပာတယ္ - ျပည္သူ႔စစ္ရဲ့မူအရဖမ္းထားတာပါ တဲ့ ။
ေနာက္က်ေတာ့ သူပဲထပ္ေျပာလိုက္တာက- လုံးအာလိယကို ေဆးျဖတ္ေပးဖို႔ သူ႔ရဲ့ဇနီး နိုင္းခမ္းက လာၿပီးငိုယို ေတာင္းပန္လို႔ ဖမ္းဆီးၿပီးေဆးျဖတ္ေပးရ တာပါတဲ့ ။ သူေဆးျဖတ္ေပးလို႔ အခု ေဆးျပတ္သြားၿပီး က်န္းမာေနၿပီတဲ့။ ဘာမွမျဖစ္ေစရပါဘူးဆိုၿပီးေတာ့ လုံးအာလိယကို စက္တင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔က ျပန္လြတ္ေပး လိုက္ပါ တယ္ ။
လုံးအာလိယကို ဖမ္းခ်ဳပ္ထားတာ ၂ လ နီးပါးရွိပါတယ္ ။
သို႔ေပမယ့္ သားျဖစ္သူကို လာမအပ္ရင္ေတာ့ သီတင္းကၽြတ္လ ၁၀ ရက္ (ေအာက္တိုဘာလ ၁၀ ရက္ေန႔) မွာ လုံးအာလိယ ကိုယ္တိုင္လာၿပီး ျပည္သူ႔ စစ္ စစ္မွုထမ္းရမယ္ ဆိုၿပီးထပ္မံဆင့္ဆိုခဲ့တယ္။ ထပ္မေခၚရေစနဲ႔ေနာ္ - လို႔မွာၾကားလိုက္တဲ့အတြက္ လုံးအာလိယတေယာက္အတြက္ တရြာလုံးက စိုးရိမ္ ေနၾကပါတယ္ ။
ရပ္ရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွူးကလည္း အာမခံမေပးဘူးေလ။ သူလဲ ျပည္သူ႔စစ္ေတြနဲ႔ တခါ ျပသနာတက္ခဲ့ဖူး တယ္ေကာ္။ ျဖစ္ပုံကဒီလိုရွိတယ္ ။
မိုင္းေယာ္က ရြာသားေတြအသတ္ခံရမွုမျဖစ္ခင္တုန္းကေပါ့ ။ ရြာသားေတြရဲ့ကၽြဲ ၉ ေကာင္က ျပည္သူ႔စစ္ ရဲ့ ရာဘာၿခံထဲဝင္လို႔ ဆိုၿပီး ျပည္သူ႔စစ္ေတြက ဖမ္းခ်ည္ထားတာ။ အစာမေကၽြးလို႔ေနမယ္ အားျပတ္ၿပီး ၂ ေကာင္ ေသ တယ္။ ကၽြဲတေကာင္ရဲ့တန္ဖိုးက က်ပ္သိန္း ၂၀ ။ အဲ့ဒီမွာ ဗိုလ္မွူးခမ္းလိုင္က ၂ ေကာင္အတြက္ ၂ သိန္း ဘဲေလ်ာ္မယ္။ က်န္တာကိုေတာ့ - အသက္ရွင္ လၽွက္ လႊတ္ေပးတဲ့ ရ ေကာင္ရဲ့ပိုင္ရွင္ကေန တေကာင္ ၂ သိန္း စီ ကူေလ်ာ္ေပးရမယ္ - ဆိုေတာ့ ကၽြဲပိုင္ရွင္ေတြက သေဘာမတူဘူး။ အဲတာနဲ႔ လားရွိုးခရိုင္႐ုံးအထိေရာက္ခဲ့ဖူး တယ္ျပသနာက ။
မိုင္းေယာ္ကိစၥေၾကာင့္ အဲ့ဒီျပသနာ ခန ၿငိမ္သြားေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း က်ားေခါင္းပါတီရဲ့ လားရွိုးခရိုင္ အမ်ိဳး သားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ စိုင္းဝမ္းလ်န္းခမ္းက လႊတ္ေတာ္မွာ သြားေမးျမန္းေပးလို႔ ျပန္ဆပ္ဖို႔ဆင့္ဆို လာလို႔ ဗိုလ္မွူးခမ္းလိုင္က ဆပ္လိုက္တယ္။ အဲတာ ရပ္ကြက္ေရးမွူးက ဟုတ္မွန္ေၾကာင္းလက္မွတ္ထိုးေပး တာေၾကာင့္ သူေလ်ာ္ေပးလိုက္ရတယ္ဆိုၿပီး မၾကည္မလင္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ခုထိ ရြာသူႀကီးေတြက ျပည္သူ႔စစ္အေရးနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ဘာမွ မေျပာဝ့ံမဆိုသာျဖစ္ေနရပါတယ္ ။
အဲတာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ျပန္စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ "ဒီမိုကေရစီလမ္းေပၚသို႔ ကူးေျပာင္းေနပါၿပီ- အဓမၼ လုပ္ အားေပးခိုင္းေစမွုေတြမရွိေတာ့ပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းေတြ ေအာင္ျမင္ေနပါၿပီ။ ပစ္ခတ္တိုက္ ခိုက္မွု ေတြရပ္စဲေနပါၿပီ " လို႔ ဘယ္သူက ပါးစပ္အျမဳပ္ထြက္ေအာင္ဘဲေျပာေနေန က်ေနာ္တို႔နမ့္ေပါင္ ရြာသားေတြ ရဲ့ဘဝလုံျခဳံေရး၊ ေမြးရာပါအခြင့္အေရးျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္စြာ ရွာေဖြစားေသာက္နိုင္ေရး၊ လြတ္လပ္စြာ ပညာ သင္ၾကားနိုင္ေရး ဆိုတာေတာ့ ခုထိ မူးလို႔ရွူစရာေတာင္ မရွိေသးပါဘူး ။
က်ေနာ္တို႔ကို ဘယ္သူက ကယ္တင္မလဲ။ ဘယ္လူ႔အခြင့္အေရးဆုရွင္က လာကယ္တင္မလဲ။ ဘယ္ေတာ့မ်ား ျပည္သူ႔စစ္အျဖစ္ အဓမၼဆင့္ေခၚမွုကေန လြတ္ကင္းမလဲ ….. ဆိုၿပီး ….လဲေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ရင္ဆိုင္ရမယ့္မနက္ျဖန္ကို ရင္တမမနဲ႔ ျဖတ္သန္းေနရပါတယ္ ။
နိုင္ငံေတာ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွူးမ်ား၊ အမတ္မင္းမ်ား၊ အမွုထမ္းအရာထမ္းမ်ားခင္ဗ်ား.... ကူညီေျဖရွင္းေပးၾကပါ ။ အားကိုးပါရေစခင္ဗ်ား ။
ေလးစားလ်က္
နမ့္ေပါင္က
စိုင္းေမာင္ေမာင္
Tags: Letter to Editor
